Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz;
uczę się dopiero widzieć, świat jaki jest,
uczę się dopiero świata, jaki jest.
Droga, którą idę biegnie śladem ludzkich spraw;
szukam swego czasu, jasnych słów, prostych prawd,
szukam swego czasu, jasnych słów i prawd.
Ref.: Już tyle słońc wzeszło tylko jeden raz,
już z tylu stron zapłąnęły ognie gwiazd,
już tyle miejsc zapomnienia pokrył kurz.
Wiem co to jest, lecz się nie zatrzymam już.
Droga, którą idę, czasem błądzi w pełni dnia.
Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień póki trwa.
Kocham, pragnę, tracę, chwytam dzień gdy trwa.
Ref. (...)
Droga, którą idę, nie wybiera łatwych lat,
W czasie, który minie, odbić chce własny ślad.
W czasie, który minie, swój odbije ślad.
